Articles for Christians at TrueChristianity.Info. Bez kapłaństwa nie byłoby Eucharystii ani Kościoła Christianity - Articles - Temat numeru
Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.                Nie będziesz wzywał imienia Boga twego nadaremno.                Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.                Czcij ojca swego i matkę swoją.                Nie zabijaj.                Nie cudzołóż.                Nie kradnij.                Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.                Nie pożądaj żony bliźniego swego.                Ani żadnej rzeczy, która jego (bliźniego) jest.               
Portal ChrześcijańskiPortal Chrześcijański

Chrześcijańskie materiały

 
Bez kapłaństwa nie byłoby Eucharystii ani Kościoła
   

Autor: redakcja,
Miłujcie się! 3/2009 → Temat numeru



Ogłaszając Rok Kapłański od 19 czerwca 2009 r. do 19 czerwca 2010 r., z okazji 150. rocznicy śmierci św. Proboszcza z Ars Jana Vianneya, papież Benedykt XVI powiedział: „Bez ich posługi nie byłoby Eucharystii, misji i samego Kościoła”.

Sakrament kapłaństwa jest nieocenionym darem dla całej ludzkości, ponieważ przez niego Jezus uobecnia swoją zbawczą misję w świecie. Poprzez posługę kapłanów przebacza grzechy, a w Eucharystii daje nam życie wieczne. Pan Jezus składa święty dar sakramentu kapłaństwa w słabe i grzeszne ludzkie serca. Z tego daru korzystają wszyscy, także kapłani, przystępując do spowiedzi i przyjmując Komunię św. Święty dar Chrystusowego kapłaństwa przechowywany jest „w naczyniach glinianych” (2 Kor 4, 7), a jego moc pochodzi od samego Chrystusa, a nie od człowieka.

Dlatego was świat nienawidzi

Pan Jezus uświadamia nam, że Jego kapłani będą znienawidzeni i prześladowani przez siły zła: „Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi. Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: »Sługa nie jest większy od swego pana«. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować” (J 15, 18-20). Złe moce za wszelką cenę chcą zniszczyć Kościół i dlatego z taką nienawiścią atakują kapłanów z zewnątrz i od wewnątrz. Strategią ich działania jest kłamstwo, które ma pozory prawdy. I tak na przykład w środkach masowego przekazu podaje się nieprawdziwe informacje, plotki, pomówienia lub nagłaśnia się bolesne przypadki „zdrady Judasza”, sugerując, że wszyscy „apostołowie” są tacy sami.

W obliczu tej kampanii dezinformacji i nienawiści, w której – jak mówił Jan Paweł II – słowo wypowiadane jest spętane „kłamstwem, podstępem, może nawet nienawiścią lub pogardą dla innych”, wszyscy ludzie wierzący powinni się zdecydowanie przeciwstawić temu złu modlitwą i konkretnym działaniem. Zachęca nas do tego Jan Paweł II: „Jezus pokazał nam, że modlitwa i post to najważniejsza i najskuteczniejsza broń przeciw mocom zła (por. Mt 4, 1-11), i pouczył swoich uczniów, że niektóre złe duchy można wypędzić tylko w ten sposób (por. Mk 9, 29). Zdobądźmy się zatem na pokorę i odwagę modlitwy i postu, aby sprowadzić moc z Wysoka, która obali mury oszustwa i kłamstwa” (Evangelium vitae, 100).

Ruch modlitewny w obronie kapłanów

Z inspiracji Ojca Świętego Benedykta XVI Watykańska Kongregacja ds. Duchowieństwa wystosowała w 2007 r. specjalny list do wszystkich biskupów, w którym czytamy: „(…) zamierza się w szczególny sposób zawierzyć Maryi, Matce Najwyższego i Wiekuistego Kapłana, wszystkich kapłanów, budząc w Kościele ruch modlitewny, który postawi w centrum adorację eucharystyczną trwającą dwadzieścia cztery godziny na dobę, aby ze wszystkich stron ziemi wznosiła się zawsze do Boga nieprzerwana modlitwa adoracji, dziękczynienia, uwielbienia, prośby i wynagrodzenia, której pierwszorzędnym celem będzie wzbudzić wystarczającą liczbę świętych powołań do stanu kapłańskiego, a zarazem by towarzyszyć w sposób duchowy wszystkim kapłanom, aby jak najlepiej spełniali swoją posługę”. W tym liście Kongregacja apeluje „o pilne wspólne działanie na rzecz kapłaństwa służebnego”, o organizowanie „prawdziwych wieczerników, gdzie duchowni, osoby zakonne i świeccy zjednoczeni między sobą i w duchu prawdziwej komunii poświęcać się będą modlitwie w formie stałej adoracji eucharystycznej, zarówno w duchu wynagradzającym, jak i rzeczywistego i autentycznego oczyszczenia”.

Odpowiadając na apel Stolicy Apostolskiej oraz na liczne wezwania Matki Bożej, która w swoich orędziach w Medjugorie nieustannie wzywa do modlitwy za kapłanów oraz o nowe powołania kapłańskie i zakonne, pragniemy zaprosić Czytelników do włączenia się w ruch modlitwy za kapłanów. Naszym celem jest objęcie stałą modlitwą wszystkich kapłanów pracujących w Polsce i za granicą. Dlatego zapraszamy do włączenia się do tego spontanicznego ruchu modlitwy za kapłanów i za osoby konsekrowane. Jego istotą jest codzienna modlitwa za konkretnego kapłana. Niech słowa Pana Jezusa z Dzienniczka św. Faustyny będą dla nas zachętą i wezwaniem: „Oddaję ci w opiekę dwie perły drogocenne sercu mojemu, a nimi są dusze kapłanów i dusze zakonne, za nich szczególnie modlić się będziesz, ich moc będzie w wyniszczeniu waszym. Modlitwy, posty, umartwienia, prace i wszystkie cierpienia łączyć będziesz z modlitwą, postem, umartwieniem, pracą, cierpieniem moim, a wtenczas będą miały moc przed Ojcem moim” (Dz. 531).

Najlepiej, jakby powstała grupa siedmiu osób. Każda z tych osób ma się zobowiązać na całe życie, aby przez jeden dzień w tygodniu ofiarowywać za „adoptowanego” kapłana wszystkie swoje cierpienia oraz na przykład modlitwę koronką do Bożego Miłosierdzia, a także, zgodnie z prośbą Stolicy Apostolskiej, raz w tygodniu godzinną adorację Najświętszego Sakramentu. W ten sposób kapłan będzie otoczony stałą, codzienną modlitwą. Zobowiązanie modlitwy do końca życia za kapłana powinno się dokonać w powstałej grupie modlitewnej, najlepiej po Mszy św. i Komunii św. – przez odmówienie następującej modlitwy: „Boże w Trójcy jedyny i Maryjo, Królowo Pokoju, przyrzekam wieczystą modlitwę za księdza (wymienić imię i nazwisko kapłana). Swoje przyrzeczenie zanurzam w chwalebnym Krzyżu Chrystusa i Niepokalanym Sercu Maryi. Amen”.

Po śmierci kapłana trzeba dalej się za niego modlić. Jeżeli to będzie możliwe, na obrzęd przyrzeczenia należy zaprosić księdza, w intencji którego będzie składane zobowiązanie modlitwy. Po złożeniu przyrzeczenia należy wręczyć księdzu na pamiątkę margaretkę, najlepiej jako własnoręcznie wykonaną laurkę z imionami modlących się osób. W centrum kwiatu wpisuje się imię i nazwisko kapłana, a na siedmiu listkach kwiatowych – imiona i nazwiska siedmiu osób lub rodzin, które składają Bogu przyrzeczenie wieczystej modlitwy. Znakiem przynależności do tego apostolstwa jest otrzymanie blankietu z tekstem modlitwy za kapłana. Blankiety te można otrzymać za darmo w naszej redakcji lub zwracając się do Apostolatu Margaretka: www.margaretka.org.pl.

Zamów prenumeratę

Jeśli jesteś zainteresowany pobraniem całego Numeru w formacie PDF



Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.


Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku


Top

Poleć tę stronę znajomemu!


Przeczytaj teraz: