Articles for Christians at TrueChristianity.Info. Ukryty Bóg Christianity - Articles - Temat numeru
Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.                Nie będziesz wzywał imienia Boga twego nadaremno.                Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.                Czcij ojca swego i matkę swoją.                Nie zabijaj.                Nie cudzołóż.                Nie kradnij.                Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.                Nie pożądaj żony bliźniego swego.                Ani żadnej rzeczy, która jego (bliźniego) jest.               
Portal ChrześcijańskiPortal Chrześcijański

Chrześcijańskie materiały

 
Ukryty Bóg
   

Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
Miłujcie się! 3/2006 → Temat numeru



„Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca!” (Mdr 1, 1)

Hołd złożony wolności człowieka

Pan Bóg, który najpełniej objawił się w Jezusie Chrystusie, pozostaje dla nas nieskończoną tajemnicą. Ciągle aktualne są słowa proroka Izajasza: „Prawdziwie Tyś Bogiem ukrytym, Boże Izraela, Zbawco!” (45, 15). Pan Bóg pragnie, aby każdy człowiek zjednoczył się z Nim w miłości i osiągnął pełnię szczęścia w niebie, dlatego kontakt człowieka z Bogiem nie może wynikać z konieczności czy z przymusu, lecz z całkowicie wolnego wyboru.

Stwórca, powołując ludzi do istnienia, pozostaje Bogiem ukrytym, aby nie zniewolić ich wszechmocą prawdy i piękna. Dzięki temu ludzie sami podejmują decyzję opowiedzenia się za Bogiem lub przeciwko Niemu. Boża miłość jest pokorna i bezbronna, gdyż można nią wzgardzić i ją odrzucić. Staje się wszechmocna tylko wtedy, gdy człowiek ją dobrowolnie przyjmie.

Chrześcijaństwo jest wyjątkową, jedyną religią, której fundamentem jest wiara w Boga narodzonego jako prawdziwy człowiek – w Betlejem, z Maryi Dziewicy, następnie umęczonego, ukrzyżowanego i trzeciego dnia zmartwychwstałego w Jerozolimie. Prawda o Bogu, który objawił całą prawdę o sobie w Jezusie Chrystusie i równocześnie pozostaje Bogiem ukrytym, należy do najważniejszych prawd chrześcijaństwa.

Trzeba jeszcze raz bardzo mocno podkreślić, że dlatego Bóg pozostaje dla nas „ukryty”, „nieoczywisty” w naszym poznaniu zmysłowym i rozumowym – to znaczy nienarzucającym się i niezmuszającym nas do przyjęcia swego istnienia – iż do końca szanuje i respektuje dar wolności, którym nas obdarzył.

Bóg pragnie nawiązać z nami relację miłości, a to jest możliwe tylko wtedy, gdy jesteśmy wolni. Dlatego prawda o tym, że Bóg, objawiając się, pozostaje dalej Bogiem ukrytym, jest największym dowodem Jego miłości i równocześnie hołdem złożonym wolności człowieka.

Fakt jedyny i niepowtarzalny

Wyjątkowość chrześcijaństwa wynika również z faktu, że przyjście Mesjasza było przepowiadane przez wielu proroków i oczekiwane w ciągu dwudziestu wieków przed Jego narodzeniem w Betlejem. Żaden z innych założycieli religii – jak na przykład Mahomet, Budda czy Konfucjusz – nie był zapowiadany i oczekiwany.

To właśnie zapowiadany w proroctwach Mesjasz – Jezus Chrystus – jest centrum Starego i Nowego Testamentu. Tak więc od samego początku dziejów Jezus był zapowiadany i do dnia dzisiejszego jest czczony jako Zbawiciel – Bóg-Człowiek. Do naszych czasów jest to blisko 40 wieków rozwoju czci oddawanej Mesjaszowi. Fakt ten wymyka się wszelkim prawidłowościom, którym podlegają zjawiska historyczne. Jest to fenomen jedyny i niepowtarzalny w historii wszystkich religii.

Mały i pogardzany naród izraelski w ciągu swoich dziejów miał zawsze świadomość wielkiej misji powierzonej mu przez Boga; panowało powszechne przekonanie, że to właśnie w tym narodzie przyjdzie na świat oczekiwany Mesjasz. Izraelici całą swoją nadzieję pokładali w wypełnieniu się tego proroctwa. To, co najbardziej zdumiewa historyków religii, to fakt, że Izrael od początku swoich dziejów wierzył tylko w jednego Boga, chociaż wszystkie starożytne religie oddawały cześć wielu bogom. Narody, które stworzyły całą kulturę i cywilizację starożytną, przewyższały Hebrajczyków we wszystkich dziedzinach życia (m.in. w sztuce, filozofii oraz technice), tylko w dziedzinie religii lud izraelski miał nieskończenie doskonalsze pojęcie Boga, który jest jedynym, świętym i sprawiedliwym Stwórcą oraz Panem całej stworzonej rzeczywistości. Jedynym wytłumaczeniem tego szokującego faktu jest przyjęcie wyjaśnienia Pisma Świętego – że to sam Bóg wybrał ten maleńki izraelski lud i objawił mu prawdę o sobie.

Jest to Bóg, który stworzył całą przyrodę – a więc przyroda nie jest Bogiem, lecz stworzeniem. Co więcej, Bóg-Jahwe stwarza człowieka na swój obraz i podobieństwo, obdarowuje go rozumem, wolnością i zdolnością do miłości, a więc również człowiek jest odrębny od przyrody, ma wolność wyboru i może Bogu się sprzeciwić. Natomiast wszystkie starożytne religie ukazywały całą przyrodę jako rzeczywistość, gdzie działają magiczne moce, gdzie roi się od wielu bogów, którymi są również gwiazdy i księżyc. Tymczasem dla prostego ludu izraelskiego słońce, gwiazdy, planety i wszystko, co istnieje, jest dziełem jednego Boga. W przyrodzie Hebrajczycy nie widzieli żadnej magii, a pierwsze przykazanie Dekalogu zakazywało im tworzenia sobie bożków, oddawania czci przyrodzie i wszelkiemu stworzeniu. Bóg-Jahwe jest Panem całego wszechświata, a jako jedyny sprawiedliwy i święty, wzywa ludzi, aby stawali się świętymi: „Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!” (Kpł 19, 2).

Tylko w judaizmie i w chrześcijaństwie człowiek jest współpracownikiem Boga, osobą, która ma dar wolności, a więc może przyjąć lub odrzucić zaproszenie do współpracy z Bogiem. Wszystkich badaczy religii zdumiewa to, że Izrael jest jedynym narodem, który przetrwał do naszych czasów i zachował nienaruszoną wiarę w Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba. Nie przetrwali Rzymianie, Grecy, Asyryjczycy, Babilończycy, Fenicjanie, Etruskowie, Kartagińczycy czy Macedończycy, którzy w odróżnieniu od Hebrajczyków byli potężnymi narodami, o rozwiniętej kulturze i cywilizacji.

Kod i szyfr to Chrystus

Inny zadziwiający fakt to istnienie jednej głównej myśli we wszystkich księgach Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu. Cała historia zbawienia zapisana w księgach Pisma Świętego Starego Testamentu była przygotowaniem do najważniejszego wydarzenia w historii ludzkości, jakim było narodzenie, życie, śmierć i Zmartwychwstanie Mesjasza, Boga-Człowieka – Jezusa Chrystusa. Wskazuje to w sposób oczywisty na jednego głównego Autora tych tekstów.

„Bóg, sprawca natchnienia i autor ksiąg obydwu Testamentów, mądrze postanowił, by Nowy Testament był ukryty w Starym, a Stary w Nowym znalazł wyjaśnienie. Bo choć Chrystus ustanowił Nowe Przymierze we krwi swojej (por. Łk 22, 20; 1 Kor 11, 25), wszakże księgi Starego Testamentu, przyjęte w całości do nauki ewangelicznej, w Nowym Testamencie uzyskują i ujawniają swój pełny sens (por. Mt 5, 17; Łk 24, 27; Rz 16, 25-26; 2 Kor 3, 14-16) i nawzajem oświetlają i wyjaśniają Nowy Testament” (Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym, IV, 16).

Eugenio Zolli, nawrócony na katolicyzm w 1945 r. naczelny rabin Rzymu, napisał: „Stary Testament jawił mi się w całości jako zaszyfrowany telegram Boga przesłany ludziom. Obecnie i kod, i szyfr to Chrystus – i właśnie w Jego świetle nabierają pełnego znaczenia mesjańskie proroctwa i zapowiedzi znajdujące się we wszystkich księgach Starego Testamentu”.

Prawda o Bogu ukrytym

To dla nas i dla naszego zbawienia Bóg stał się w Chrystusie prawdziwym człowiekiem, wziął na siebie grzechy wszystkich ludzi, doświadczył, jak strasznym cierpieniem jest grzech, prawdziwie umarł i zmartwychwstając, zwyciężył śmierć, przebaczając wszystkie grzechy. W ten sposób wszystkim ludziom dał możliwość udziału w swoim zwycięstwie nad śmiercią, szatanem i grzechem. Bóg jednak do końca szanuje wolność człowieka i nikogo na siłę nie zbawia. Dlatego pozostaje Bogiem ukrytym. Możemy Go przyjąć lub odrzucić. „Bóg chciał się ukryć” – pisze Blaise Pascal. „Skoro Bóg tak się ukrył, wszelka religia, która nie mówi, że Bóg jest ukryty, nie jest prawdziwa”. Tę prawdę o Bogu wyznają tylko judaizm oraz chrześcijaństwo.

Aby prawdziwie poznać Boga, którego objawił Jezus, nie wystarczy przyjąć, że On rzeczywiście istnieje i że jest wszechmocny. Tak się poznaje tylko Boga w innych religiach, na przykład w islamie. Jezus natomiast objawia nam oblicze Boga, którego najważniejszymi atrybutami są miłość oraz miłosierdzie. Jego wszechmoc wyraża się w stworzeniu wszechświata i w pokornej miłości, w postawie sługi, który obmywa nogi (por. J 13, 8), który bierze na siebie grzechy wszystkich ludzi, doświadcza ich straszliwego ciężaru cierpienia i w końcu umiera za każdego grzesznika, aby zgładzić wszystkie grzechy i otworzyć drogę do nieba. To jest Bóg, który jest jeden, ale w trzech osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Poznawać Go można tylko na drodze wiary, „która działa przez miłość” (Ga 5, 6).

W człowieczeństwie Jezusa możemy przez wiarę rozpoznać Jego prawdziwe Bóstwo. Jezus mówi: „A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał” (J 12, 45); „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10, 30); „Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić” (Mt 11, 27). Jezus Chrystus jest pierwszym i jedynym człowiekiem, który ze śmierci przeszedł do życia. W ten sposób zaświadczył, że jest prawdziwym Bogiem.

Chrześcijaństwo jest jedyną religią, która nie jest jakimś systemem filozoficzno-etycznym, jakąś piękną ideą, ale żywą osobą Jezusa Chrystusa. Chrześcijaństwo wyrasta z historycznej prawdy o życiu, śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. W swojej istocie jest żywą osobą Zmartwychwstałego, który pragnie w swoim Kościele przygarnąć do siebie wszystkich grzeszników, aby przebaczać im grzechy i prowadzić ich drogą wiary do radości życia wiecznego w niebie.

„Teraz” [na tej drodze wiary] – pisze św. Paweł – „widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [po śmierci] zobaczymy twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany” (1 Kor 13, 12).

Bóg w swojej pokornej i bezbronnej miłości apeluje do nas, abyśmy nigdy nie ustawali i nie zniechęcali się, żyjąc wiarą na co dzień: „Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza!” (Ps 105, 4); „Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca!” (Mdr 1, 1); „Szczęśliwi, którzy zachowują Jego upomnienia, całym sercem Go szukają” (Ps 119, 2).

 Pamiętajmy jednak, że o istnieniu Boga, który objawiając się w Jezusie Chrystusie, pozostaje dalej Bogiem ukrytym, świadczy „nie tylko żarliwość szukających, ale i zaślepienie tych, którzy Go nie szukają” (B. Pascal).

Zamów prenumeratę

Jeśli jesteś zainteresowany pobraniem całego Numeru w formacie PDF



Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.


Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku


Top

Poleć tę stronę znajomemu!


Przeczytaj teraz: